ฝาแฝดชายสามารถลดภาวะเจริญพันธุ์ของน้องสาวได้

นักวิจัยแห่งมหาวิทยาลัยเชฟฟิลด์ค้นพบว่าฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนของพี่ชายฝาแฝดในมดลูกสามารถลดโอกาสในการแต่งงานและมีลูกของแฝดหญิงได้ เทสโทสเตอโรนและเอสโตรเจนสามารถข้ามสิ่งกีดขวางเมมเบรนในมดลูกได้ ดังนั้น ฝาแฝด ทารกในครรภ์แฝดหญิงจึงได้รับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนของพี่ชาย และทารกในครรภ์แฝดชายจะได้รับฮอร์โมนเอสโตรเจนของน้องสาว อย่างไรก็ตาม ทารกในครรภ์เพศชายและเพศหญิงมีระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนใกล้เคียงกัน ดังนั้นเพศหญิงจึงมีแนวโน้มที่จะได้รับผลกระทบมากกว่า ลักษณะบางอย่าง รวมทั้งลักษณะใบหน้าและภาวะเจริญพันธุ์สามารถเปลี่ยนแปลงได้โดยการสัมผัสกับทารกในครรภ์ที่เป็นเพศตรงข้าม แต่จนถึงขณะนี้ยังไม่ค่อยมีใครรู้ว่าสิ่งนี้ส่งผลต่อการสืบพันธุ์ในอนาคตอย่างไร Dr Virpi Lummaa และเพื่อนร่วมงานจาก Department of Animal and Plant Sciences ของมหาวิทยาลัยใช้บันทึกของคริสตจักรฟินแลนด์ตั้งแต่ปี 1734 ถึง 1888 เป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยของพวกเขา จากบันทึกของฝาแฝด 754 คนจากประชากรฟินแลนด์ 5 คน ผู้หญิงที่รอดชีวิตจนถึงวัยผู้ใหญ่มีโอกาสมีลูกน้อยกว่า 25% หากแฝดของพวกเขาเป็นผู้ชาย ผู้ที่มีบุตรให้กำเนิดทารกโดยเฉลี่ยน้อยกว่าผู้หญิงที่มีน้องสาวฝาแฝดถึงสองคน ผู้หญิงที่มีแฝดชายก็มีโอกาสแต่งงานน้อยลง 15% นักวิจัยเชื่อว่านี่เป็นเพราะปัจจัยหลายประการ ประการแรก ผู้หญิงที่สัมผัสกับแฝดชายสามารถมีลักษณะนิสัย ทัศนคติ และพฤติกรรมแบบผู้ชาย ดังนั้นจึงส่งผลต่อการตัดสินใจแต่งงานหรือความดึงดูดใจของผู้ชายที่มีต่อตน ประการที่สอง การได้รับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนในระดับสูงในระหว่างการพัฒนาสามารถส่งเสริมการเริ่มเกิดโรคที่ส่งผลต่อภาวะเจริญพันธุ์ เช่น มะเร็งในระบบสืบพันธุ์ ดร. Lummaa กล่าวว่า "การศึกษานี้ใช้ข้อมูลจากมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในยุคก่อนอุตสาหกรรมเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ไม่ได้รับผลกระทบจากการดูแลสุขภาพขั้นสูงและการคุมกำเนิด พวกเขาแสดงให้เห็นว่าเป็นผลมาจากอิทธิพลของแฝดชายที่มีต่อเพศหญิง" ภาวะเจริญพันธุ์ แม่ที่คลอดลูกแฝดเพศตรงข้ามจะมีหลานน้อยลง และด้วยเหตุนี้ความสมบูรณ์ทางวิวัฒนาการจึงต่ำกว่า"