สารอาหาร

ในช่วงหลังของศตวรรษที่ 20 สิ่งที่เรียกว่า "อาหารเพื่อสุขภาพ" ได้เข้าสู่จิตสำนึกสาธารณะในหลายประเทศ ความสนใจทางวิทยาศาสตร์ในเรื่องความเหลื่อมล้ำระหว่างอาหารและยาได้รับการฟื้นฟูในช่วงเวลานั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นทศวรรษ 1980 โดยนักมานุษยวิทยาชาวอเมริกัน Nina Etkin และ Paul J. Ross กับงานวิจัยที่เสริมความสำคัญด้านอาหารของพืชที่ใช้เป็นยาโดยชนพื้นเมืองผลิตภัณฑ์อาหารที่พัฒนาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมามีการใช้งานมากขึ้นและผลิตขึ้นเฉพาะสำหรับกลุ่มเฉพาะ เช่น ผู้ที่มีอายุมากหรืออายุน้อย สารอาหาร ผู้ที่เคลื่อนไหวร่างกาย หรือผู้ที่ได้รับผลกระทบจากสภาวะเฉพาะ ความสำคัญทางเศรษฐกิจและสังคมของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน ตัวอย่างเช่น อาหารที่เอื้อต่อการสูงวัยอย่างมีสุขภาพดีมีความเชื่อมโยงอย่างมากกับอายุขัยที่เพิ่มขึ้นและรายได้ที่สูงขึ้นในวัฒนธรรมที่ใช้ภาษาอังกฤษ คำว่าไดเอทมีหลายความหมายเมื่อใช้ในบริบททางโภชนาการ ตัวอย่างเช่น การไดเอทคืออาหารและเครื่องดื่มที่ให้หรือบริโภคเป็นประจำ (การบำรุงประจำวัน) และอาหารที่บริโภคด้วยเหตุผลพิเศษ ซึ่งโดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับสุขภาพ ในภาษาอื่นๆ แนวคิดเรื่องอาหารอาจถูกจำกัดไว้เพียงความหมายที่สอง ตัวอย่างเช่น ในภาษาสเปน Dieta หมายถึงการเลือกใช้ส่วนประกอบบางอย่างของการบำรุงเลี้ยงที่เป็นนิสัย เช่นเดียวกันในภาษาเยอรมัน ซึ่ง diät หมายถึงอาหารพิเศษที่ส่งผลต่อสุขภาพเกือบทั้งหมด