ไวรัสแพบพิลโลมาในสัตว์สามารถแพร่เชื้อได้หลายวิธีและสามารถทำให้เกิดหูดและโรคร้าย

ไวรัสแพบพิลโลมาในสัตว์สามารถแพร่เชื้อได้หลายวิธีและสามารถทำให้เกิดหูดและโรคร้ายและโรคร้ายได้หลากหลาย ในวัว BPV สามารถติดต่อจากตัวเมียที่ติดเชื้อไปยังลูกโคที่อ่อนแอผ่านการสัมผัสทางผิวหนังระหว่างให้นมหรือจากวัวสู่ตัวเมียระหว่างการผสมพันธุ์ โคบางตัวพัฒนาไฟโบรพาพิลโลมา ซึ่งหูดมีทั้งเยื่อบุผิวและเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน ไฟโบรพาพิลโลมาคือชนิดที่พบได้บ่อยที่สุดในการเจริญเติบโตที่ไม่เป็นอันตรายที่พบในโค บางครั้งเกิดขึ้นเฉพาะถิ่นในฟาร์ม และอาจพบที่ศีรษะ ขา คอ องคชาติ หรือหัวนม แบคทีเรีย ในกรณีของไวรัส papilloma ในช่องปาก เช่น COPV ในสุนัข หูดอาจปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากและแพร่กระจายไปยังลิ้นและเยื่อบุภายในช่องปาก ในสุนัขที่เป็นโรค COPV หูดเหล่านี้อาจมีจำนวนมากจนขัดขวางการรับประทานอาหาร ลูกสุนัขที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอจะไวต่อการติดเชื้อ COPV มากที่สุด แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วหูดจะถดถอยลงเมื่อภูมิคุ้มกันทำงานเต็มที่ ในกระต่ายที่ติดเชื้อ CRPV หูดอาจคงอยู่และกลายเป็นมะเร็ง ทำให้เกิดมะเร็งเซลล์สความัส หูดมักปรากฏบนผิวหนังที่ไม่ได้รับการปกป้องด้วยขนสัตว์ (เช่น หู จมูก และทวารหนัก) ซึ่งนำไปสู่ทฤษฎีที่ว่าไวรัสน่าจะติดต่อไปยังกระต่ายผ่านการกัดของเห็บที่ติดเชื้อหรือแมลงอื่นๆ CRPV สามารถส่งผ่านระหว่างกระต่ายได้เช่นกัน