เตือนภัยเกี่ยวกับการสูญเสีย

หลังจากการเตือนภัยเกี่ยวกับการสูญเสียโอโซนในทศวรรษที่ 1980 ชั้นโอโซนได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องหลังจากพิธีสารมอนทรีออลในปี 1989 ซึ่งเป็นข้อตกลงระหว่างประเทศที่ช่วยกำจัดสารเคมีที่ทำลายชั้นโอโซน 99% เช่น คลอโรฟลูออโรคาร์บอน (CFCs) ใช้เป็นตัวทำละลายและสารทำความเย็น สหประชาชาติกล่าวว่าการดำเนินการกับชั้นโอโซนได้สนับสนุนการตอบสนองที่รอบคอบมากขึ้นต่อวิกฤตสภาพภูมิอากาศ อุณหภูมิโลก CFCs ก็เป็นก๊าซเรือนกระจกเช่นกัน และการใช้อย่างต่อเนื่องโดยไม่มีการควบคุมจะทำให้อุณหภูมิโลกสูงขึ้นถึง 1 องศาเซลเซียสภายในกลางศตวรรษนี้ และเลวร้ายลง สถานการณ์ที่เลวร้ายอยู่แล้วที่ก๊าซร้อนของโลกยังคงไม่ลดลง