การประเมินเมล็ดมะขาม

( Tamarindus indica ) เมล็ดป่นเป็น วารสารแอฟริกันออนไลน์ (AJOL) การศึกษาการให้อาหารได้ดำเนินการเพื่อประเมินคุณค่าของมะขามเมล็ดมะขามอินดิก้า ป่นเป็นอาหารคาร์โบไฮเดรตใน อาหาร ของปลานิล Nile, Oreochromis niloticus ใช้เมล็ดมะขามแทนข้าวโพดที่ระดับการทดแทน 0, 20, 40, 60, 80, 100 % ต้นมะขาม สำหรับการบำบัดที่ 1 ถึง 6 มีการทดลองการเจริญเติบโตในที่กลางแจ้ง... Tamarindus indica ขอบเขตของศักยภาพที่สำรวจ Science.gov (สหรัฐอเมริกา) ภาโดริยา, ซันโตช ซิงห์ พระพิฆเนศปุรการ์, อาทิตยา นาร์วาเรีย, จิเทนดรา ไร่, โกปาล เจน, อาล็อก ปาล 01-01-2554 Tamarindusเป็นสกุล monotypic และอยู่ในวงศ์ย่อย Caesalpinioideae ของวงศ์ Leguminosae (Fabaceae), Tamarindus indica L. หรือที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อTamarind tree เป็นหนึ่งใน ไม้ผลเมืองร้อนอเนกประสงค์ที่สำคัญที่สุดชนิดหนึ่งในอนุทวีปอินเดีย ตอนแรกคิดว่าผล มะขามจะผลิตโดยต้นตาลอินเดียเรียกว่ามะขามมาจากคำภาษาเปอร์เซีย Tamar-I-hind แปลว่าวันที่ของอินเดีย ชื่อ อัมลิกา ในภาษาสันสกฤตบ่งบอกถึงการมีอยู่ในประเทศในสมัยโบราณ T.indica ใช้เป็นยาแผนโบราณในอินเดีย แอฟริกา ปากีสถาน บังคลาเทศ ไนจีเรีย และประเทศเขตร้อนส่วนใหญ่ มีการใช้แบบดั้งเดิมในอาการปวดท้อง ท้องเสียและบิด การติดเชื้อพยาธิ การรักษาบาดแผล มาลาเรียและมีไข้ ท้องผูก การอักเสบ ความเป็นพิษต่อเซลล์ของเซลล์ โรคหนองใน และโรคตา มีคุณค่าทางเคมีมากมายและอุดมไปด้วยสารพฤกษเคมี ดังนั้นพืชจึงมีรายงานว่ามีฤทธิ์ต้านเบาหวาน ฤทธิ์ต้านจุลชีพ ฤทธิ์ต้านจุลชีพ ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ ฤทธิ์ต้านมาลาเรีย ฤทธิ์ปกป้องตับ ฤทธิ์ต้านโรคหอบหืด ฤทธิ์เป็นยาระบาย และกิจกรรมต้านไขมันในเลือดสูง ทุกส่วนของพืชตั้งแต่โคนจรดปลายใบมีประโยชน์ต่อความต้องการของมนุษย์ ดังนั้นจุดมุ่งหมายของการทบทวนครั้งนี้คือการอธิบายสัณฐานวิทยาของมัน และสำรวจองค์ประกอบพฤกษเคมี การใช้ประโยชน์เชิงพาณิชย์ของส่วนต่างๆ ของพืช และกิจกรรมทางยาและเภสัชวิทยา เพื่อให้ T. indica มีศักยภาพในการนำไปใช้ประโยชน์ได้หลากหลายพันธุ์ ไม้สามารถเข้าใจได้