อัลมอนด์

อัลมอนด์เป็นถั่วที่มีถิ่นกำเนิดในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียน ในอดีต ต้นอัลมอนด์เติบโตตามธรรมชาติที่นั่น และต่อมาได้รับการปลูกฝังตั้งแต่ช่วง 3,000 ปีก่อนคริสตกาล อัลมอนด์ยังถูกอ้างถึงในปฐมกาลหนังสือเล่มแรกของพระคัมภีร์ว่าเป็นอาหารอันล้ำค่าที่มอบให้เป็นของขวัญ ส่วนที่กินได้ของอัลมอนด์จริงๆ แล้วเป็นเมล็ดจาก drupe ซึ่งเป็นผลไม้ที่ปกติแล้วจะไม่รับประทานเปลือกนอกและชั้นเปลือก หลังจากสกัดเมล็ดอัลมอนด์แล้ว เปลือกและเปลือกมักถูกใช้เป็นอาหารสัตว์และเครื่องนอน อัลมอนด์ หนึ่งหน่วยบริโภคเท่ากับหนึ่งออนซ์ หรือประมาณ 23 อัลมอนด์หรือ ¼ ถ้วย เป็นอาหารที่มีแคลอรี่หนาแน่นแต่ยังมีสารอาหารหนาแน่น โดยไขมันส่วนใหญ่ไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยว หนึ่งออนซ์ให้พลังงานประมาณ 165 แคลอรี่ โปรตีน 6 กรัม ไขมัน 14 กรัม (ไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยว 80% ไม่อิ่มตัวเชิงซ้อน 15% และอิ่มตัว 5%) คาร์โบไฮเดรต 6 กรัม และเส้นใย 3 กรัม อัลมอนด์ได้รับการแนะนำเพื่อลดความเสี่ยงต่อโรคหัวใจโดยการลดคอเลสเตอรอลรวมและ LDL และมีฤทธิ์ต้านการอักเสบและสารต้านอนุมูลอิสระ สเตอรอลจากพืชที่พบในอัล มอนด์อาจรบกวนการดูดซึมคอเลสเตอรอลและกรดน้ำดี และไขมันไม่อิ่มตัวในปริมาณสูงในอัลมอนด์ช่วยให้โปรไฟล์ไขมันดีขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออาหารนี้ทดแทนอาหารอื่นๆ ที่มีไขมันอิ่มตัวและคาร์โบไฮเดรตขัดสีสูง อัลมอนด์ยังมีไฟโตนิวเทรียนท์ที่ช่วยส่งเสริมการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ในลำไส้ที่เป็นประโยชน์ การทดลองที่มีการควบคุมแสดงให้เห็นว่าการบริโภคถั่วโดยทั่วไปสามารถลดการอักเสบ ช่วยให้หลอดเลือดแข็งแรง และลดความต้านทานต่ออินซูลิน